ΙΨέγω

Μια γραμμή 
διακεκομμένη
μια παλινδρόμηση 
που ξεμακραίνει

διακόπτεται
ανασαίνει
ξεπουλιέται 
όταν την πνίγει απ'το λαιμό

τι
ήταν εκείνο που μας γέννησε
θυμήθηκε
τώρα πέφτει

κι είναι στο αίμα σου

πάνω στην πέτσα σου
ρέει στις φλέβες σου
χαμογελάς

σου δίνει το χέρι 
με λύσσα
υστερικά τώρα
ψήνεσαι στην κίτρινη καταπακτή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου