Η μοναδικότητα ενός συναισθήματος , η ξεχωριστή θέση που αποκλειστικά για εκείνο δημιούργησες, οι ανάγκες που γέννησες , μπορεί να υπάρχουν πράγματι , ίσως και να μην υπήρξαν ποτέ.
Ίσως κάποτε βίωσες κάπως έτσι τη γεύση του εαυτού σου , που και αυτή η τελευταία αποτελεί απλώς τις ιδέες σου για τον κόσμο ως τώρα. Σε λίγο πάλι αλλάζεις και διαρκώς πάλλεσαι μεταξύ των ήδη ειπωμένων ιστοριών περί ζωής και έρωτα.
Στο τέλος της ιστορίας σου εσύ θα ξέρεις καλύτερα από όλους τί υπήρξε στη δική σου πραγματικότητα, εσύ θα έχεις διευκολύνει ή εμποδίσει την δημιουργία του.
Στο τέλος της ιστορίας σου εσύ θα ξέρεις καλύτερα από όλους τί υπήρξε στη δική σου πραγματικότητα, εσύ θα έχεις διευκολύνει ή εμποδίσει την δημιουργία του.
ό,τι συμβαίνει μέσα σε εμάς
δεν σημαίνει ότι συμβαίνει και μέσα στους άλλους .
δεν σημαίνει ότι συμβαίνει και μέσα στους άλλους .
όταν ο ένδον στοχασμός μεταβολίζεται σε ποιητικό αποτύπωμα, τούτο για μένα σημαίνει πως έχει αποβάλλει τα περιττά στοιχεία της 'νόησης' κι έχει πια την πατίνα της ενδοτραφούς μυητικής ματιάς... αισθάνομαι μια ανάσα χαρμολύπης κι ένα βλέμμα αποστασιοποιημένο κι όμως καθόλου παγερό... πολύ δυνατό...
ΑπάντησηΔιαγραφήτην καλησπέρα μου...
μέσα στην δίψα για ζωηρές συγκινήσεις που διαρκώς αυξάνει, η χαρμολύπη όπως πολύ καλά διακρίνατε είναι αναπόφευκτη(μα πάντα καλοδεχούμενη! )ως το πιο συνηθισμένο "θαύμα" στον κόσμο των συναισθημάτων έχω καταλάβει. φυσικά λαμβάνοντας την ύπαρξη των συναισθημάτων ως "θαύματα" , όπως συμβαίνει στην παρίπτωσή μου. όπως έλεγε κι ο Μπάυρον στον Δάρα : ¨είχ' ένα ανεξήγητο σύμπλεγμα από αισθήματα: αγαπούσε πολύ, και μισούσε πολύ. ερευνούσε πολύ , εδίσταζε πολύ... η σιωπή του έδινε αφορμή στις φλυαρίες των άλλων... ποιός να τανε ο άγνωστός αυτός; ...¨ χαίρομαι που σας ταξίδεψα για λίγο μέσα στην ματιά μου , να είστε καλά, την όμορφη καλημέρα μου!
Διαγραφήόταν νιώθεις ξένος στη χώρα ετούτων των ζωντανών και όταν ο νους φωνάζει πως μονάχα εκείνος υπάρχει και πως πρέπει να δεχτούμε τα σύνορά του, είναι για μένα ανάσα να υπάρχουν και άλλοι ΆΝΘΡΩΠΟΙ που χιμάνε στο δίχτυ της ανάγκης και λαχταρούν να νικήσουν τον φτιαγμένο από ανθρώπους τόπο και καιρό. μέσω της ενσυναίσθησης η κατανόηση και μέσω της κατανόησης η αναγνώριση , για μένα πολύτιμο. μπορέσατε να διακρίνετε πως το ίσως για μένα δεν υπήρξε μα ήμουν σίγουρη για το συναίισθημα και το θέλω μου. το διακρίνατε...και αυτό με αγγίζει τόσο πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήνα είστε καλά και να έχετε μια όμορφη, όμορφη ημέρα!
Ενδιαφέρουσα η ποίηση και τα σχόλιά σου, χωρίς δύσκολες λέξεις που κρύβουν ασυναρτησίες και ελιτισμό. Στην ποίηση υπάρχουν δυο γενικοί άξονες κριτικής, ο ένας αφορά αυτό που διηγούνται οι στίχοι και ο άλλος ο τρόπος που παρουσιάζεται η διήγησή αυτή.(επίπεδα νοητικά, μεταφορές, παραλληλες αναγνώσεις κ.λ.π) Βέβαια πιο αντικειμενικός είναι ο δεύτερος, αλλά θα έλεγα πως θα πρέπει να συμπληρώνεται σε κάποιο βαθμό και από το πρώτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη ποίησή σου εδώ, σύμφωνα με τη άποψή μου (επομένως σε μεγάλο βαθμό υποκειμενική), θα πρέπει ισως να είχες δυναμώσει λίγο περισσότερο την ιστορία, ενώ ο τρόπος ανάπτυξής του είναι πολύ δυναμινός και κυρίως όχι γραμμικός.Τελικά, ενδιαφέροντες στίχοι με συναίσθημα.
Την καλησπέρα μου και σε ευχαριστώ πολύ που πέρασες από το ιστολόγιό μου! Μου άρεσε πολύ ο προβληματισμός που έθεσες , -έχω και μία απορία , στον τρόπο ανάτυξης στο τέλος εννοείς δυναμικός;-
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα ωστόσο να τονίσω , καθότι μόλις πέρασες από τη σελίδα, ότι το παραπάνω ανήκει στην κατηγορία των ''σκέψεων'' αποτελώντας έναν στοχασμό!Άλλοτε αφηγηματικά άλλοτε λυρικά δοσμένοι, είναι στοχασμοί όλα τα συνεπαγόμενα στην κατηγορία αυτή!
Εάν όντως βρήκες κάτι ενδιαφέρον, ρίξε μια ματιά στις θύελλες ή τις πνοές ώστε να νιώσεις τον τρόπο που γράφω τα ποιήματά μου!
Όμως δεν έχω σύνορα στην έκφρασή μου, γι 'αυτό δεν ακολουθώ πουθενά κάποιο μοτίβο!
Θα χαρώ εάν ξαναμιλήσουμε!
Καλό βράδυ!!
φυσικά δυναμικός, τα δάκτυλα στα πλήκτρα τις περισσότερες φορές δεν ακολουθούν τις προθέσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήNα είσαι καλά και πάλι για το σχόλιο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου..