Ωδή στην Προσωρινότητα

Χαίρε! εσύ μάταιη
Χαίρε! εσύ λυτρωτική
Σαν πατέρας μας αγκαλιάζεις σφιχτά και μας καρτεράς
Σαν μάνα μας ξεπετάς στον κόσμο
Σαν αδελφή είσαι συντρόφισσα
Και αιώνια λαχτάρα
Μη! Μη φευγεις,    κι εσύ.



Σε θωρώ εδώ μπροστά μου με τα λευκά σου σεντονόπανα
και τα κατακόκκινα μαλλιά να σαγηνεύεις το πλήθος
κι όταν θέλεις εσύ
να μεταμορφώνεσαι σε άρτια ψευδαίσθηση της μονιμότητας



να ξεπηδάς απ΄τις ψυχές σαν πόθος
να κατακτάς τις ζωές μας με πάθος



τόσο εκκεντρική
κι όμως, 
τόσο απαρατήρητη



Εσύ.
Η μόνη αλήθεια.


Background music : Weber - Piano Concerto No 1 / Adagio