Κάθε πρωί του Μανόλη Αναγνωστάκη

Κάθε πρωί 
Καταργούμε τα όνειρά μας
Χτίζουμε με περίσκεψη τα λόγια
Τα ρούχα μας είναι μια φωλιά από σίδερο
Κάθε πρωί
Χαιρετάμε τους χθεσινούς φίλους
Οι νύχτες μεγαλώνουν σαν αρμόνικες
Ήχοι, καημοί , πεθαμένα φιλιά.
(Ασήμαντες απαριθμήσεις
-Τίποτα, λέξεις μονο
για τους άλλους.
Μα πού τελειώνει
η μοναξιά;)